اطلاعات کلی خبر
عنوان خبر :
بومیگرایی باید از سمت مدیران سیاستگذاری شود
متن کامل خبر
میثم محجوبی - گروه ورزش
بومیگرایی یکی از مسائلی است که همواره مد نظر اهالی ورزش به خصوص فوتبال قرار داشته و بیتوجهی به آن همواره با انتقاد فوتبالدوستان همراه بوده است.
همین امسال هم تعداد بسیار کم بازیکنان بومی در دو تیم شیرازی حاضر در لیگ دسته اول فوتبال کشور باعث شده تا این انتقادات کم و بیش مطرح شود. هرچند نتایج نسبتاً خوبی که فجر شهید سپاسی و شهر راز تا اینجای کار گرفتهاند، کمی از بار فشار انتقادات کاسته، اما به هرحال این انتظار وجود دارد که باشگاهها به استفاده بیشتر از بازیکنان همین شهر و استان روی بیاورند.
در همین ارتباط با یکی از متخصصان حوزه استعدادیابی و پرورش بازیکن در استان فارس گفتوگو کردیم؛ محمد شفیعی از مربیان خوشنام فوتبال شیراز که به خصوص در دهه هفتاد شمسی در تیم برق شیراز با همکاری مدیریت و سایر مربیان، توانست نفرات زیادی را به فوتبال کشور معرفی کند. نفراتی که بخش اعظم فوتبالشان را در شهر شیراز پشت سر گذاشتند. برق در آن زمان نه تنها موفقترین دوران خود را سپری کرد، بلکه در زمینه صدور بازیکن به تیمهای دیگر کشور و حتی به تیمهای دیگر شیراز نیز موفق عمل کرد.
مرد باتجربه فوتبال فارس اعتقاد دارد که اگر تیمی بومیگرایی را در دستور کار قرار نمیدهد، نباید علت آن را در سرمربی تیم جستوجو کرد.
محمد شفیعی گفت: بحث بومیسازی یک پروسه 15 ساله را میطلبد؛ در حالی که اگر مربی یک تیم در کوتاهمدت نتیجه نگیرد، زیر سؤال میرود و حتی ممکن است برکنار شود. ممکن است یک مربی پیش از رسیدن به نیمکت یک تیم، وعده بومیگرایی بدهد تا از این طریق، مدیران یا اذهان عمومی را مجاب کند، اما وقتی روی نیمکت قرار میگیرند، میدانند که باید در کوتاهمدت نتیجه گرفته و پاسخگو باشند. برای همین است که با اینکه قلباً به بها دادن به نیروهای بومی علاقةمندند، اما نمیتوانند به این راحتی چنین کاری انجام دهند.
وی افزود: بومیسازی فرایندی است که طی آن یک بازیکن در باشگاه رشد میکند و به حدی میرسد که بتواند در تیم اصلی به کار گرفته شود؛ یعنی پروسههای استعدادیابی، آموزش، مدیریت و هر چیزی که برای رشد بازیکن لازم است، باید فراهم باشد. مدیریت در این میان نقش بسیار پررنگی را ایفا میکند؛ اگر مدیریت با برنامهای بلندمدت، نقش حمایتی خود را انجام ندهد، اصلاً نمیتوان به مرحله نتیجهگیری نزدیک شد.
مربی سابق تیم فوتبال برق شیراز اظهار کرد: در دهه 70 برق شیراز توانست از مربیان بومی استفاده کند و طرح استعدادیابی هم با حمایت مدیریت وقت باشگاه پیاده شد؛ همین باعث شد تا ستارههای زیادی مثل داریوش یزدانی، ستار زارع، مهدی شیری، محمد مطوری، سعید غلامزاده، برادران عباسفرد و خیلی از بازیکنان دیگر شکل بگیرند، اما بعد از آن دیگر شاهد بازیکنسازی به شکل اصولی نبودیم و دیدید که چه نتایجی حاصل شد.
شفیعی با بیان اینکه در بحث بومیگرایی باید تفاوت بین باشگاههای پولدار و بیپول را هم مد نظر قرار دهیم، گفت: باشگاههای پولدار میتوانند بحث حرفهای را مد نظر قرار دهند و خیلی هم به بومیگرایی توجه نکنند، اما باشگاههای کمتر برخوردار، مجبورند بومیگرایی کرده و فرایند استعدادیابی و بازیکنسازی را به طور جدی دنبال کنند.
وی بهعنوان جمعبندی در پایان صحبتهای خود در خصوص مسئله بومیگرایی تأکید کرد: مسئله پول و زمان در کنار یکدیگر در امر بومیگرایی تأثیر زیادی دارند. نقش مدیریت باشگاهها هم بسیار پررنگ است، چون اگر مدیری به مربیانش فرصتی 4 تا 5 ساله ندهد، اصلاً امکان اجرای استعدادیابی و پرورش نخواهد بود که بخواهیم به بومیگرایی برسیم؛ در نتیجه، در مسئله بومیگرایی شاید بتوان کمترین تقصیرات را به گردن مربیان انداخت.
شفیعی افزود: سیاستگذاری و زمینهسازی باید توسط مدیران باشگاهها شکل بگیرد و آنها هستند که باید مربیان را به استفاده از نیروهای بومی ترغیب کنند؛ پس بومیگرایی باید از سمت مدیران سیاستگذاری و به مربیان دیکته شود.