چه تعداد فوتبالیست از دل مسابقات گل‌فنی در کوچه و خیابان‌های شیراز بیرون آمده باشند، خوب است؟ 
مدل مسابقات گل کوچیک یا همان گل‌فنی، این‌طور است که بازی مداوم در آن، تو را فوتبالیست بار می‌آورد! 
در گذشته، این مسابقات چه به شکل رسمیت‌یافته و چه به شکل دوستانه به صورت گسترده‌ای در جای‌جای شهر برگزار می‌شد و عشق بچه‌های شیراز به آن انکارناپذیر بود.
اما همان‌طور که خیلی چیزها در دنیا تغییر کردند یا از بین رفتند، ریشه گل‌فنی هم خشکید. دیگر به زحمت می‌توان کودکانی را پیدا کرد که در کوچه و خیابان دنبال توپ بدوند، اما ای کاش می‌شد این رشته ورزشی را به شکل سازمان‌یافته‌تری، احیا کرد.
رشته‌ای که می‌شود سندش را به نام ایران و حتی خود شیراز زد و جهانی‌اش کرد؛ رشته‌ای که بازی در آن با فوتبال و فوتسال تفاوت‌های زیادی دارد و تکنیک‌های خاص خود را می‌طلبد. 
اصلاً گلزنی در آن بسیار سخت‌تر از آن دو رشته است، برای همین است که بازیکنان گل‌فنی‌باز، خیلی تکنیکی‌تر و در بعضی فاکتورها، بسیار ماهرتر از فوتبالیست‌ها و فوتسالیست‌ها هستند.
از بزرگترین نمونه‌هایی که از دل این رشته بیرون آمده و در فوتبال ایران درخشیدند، می‌توان به مهدی رجب‌زاده و مهدی شیری اشاره کرد که خاطرات نمایش‌های چشم‌نوازشان هنوز نقل محافل فوتبالی این شهر است.
با کمترین هزینه می‌توان تمامی رده‌های سنی را به میادین گل‌فنی کشاند و علاوه بر بُعد فرهنگی و ورزشی، به ظهور استعدادهای جدید در فوتبال این شهر کمک کرد.