محمدرضا جوکار - گروه ورزش
در ادامه صحبت با مربیان فوتبال پایه، این بار به سراغ یکی از مربیان باتجربه و مدرسان فوتبال استان رفته‌ایم.
علی خسروی، مربیگری را از سال ۷۶ به‌عنوان بازیکن مربی از تیم بزرگسالان فیروزآباد در لیگ برتر استان شروع کرده و تاکنون فعالیت دارد. وی در تمام لیگ‌های بزرگسالان کشور با عناوینی چون سرمربی، دستیار اول، مربی، مدیرفنی و ... سابقه فعالیت داشته و در تیم‌های کشوریِ پنج استان مختلف کار کرده است و در حال حاضر هم برای دومین سال است که در تیم پارس جنوبی به‌عنوان مدیرفنی فعالیت می‌کند.
وی درباره دوران بازی خود می‌گوید: من در تیم‌های منتخب فیروزآباد در رده‌های جوانان و بزرگسالان، منتخب نوجوانان و جوانان فارس، کاشی حافظ شیراز، فجر احمدبن موسی شیراز، شاهین و ستاره آبی گراش حضور داشته‌ام و به تیم منتخب دانشجویان دانشگاه آزاد کشور هم دعوت شدم.
خسروی افزود: از سال ۹۲ به جامعه مدرسان فوتبال کشور وارد شدم و تاکنون کلاس‌های متعددی در رده DوCآسیا به‌عنوان مدرس و در رده‌های دیگر به‌عنوان دستیار تدریس فعالیت داشته‌ام. همچنین چندین کلاس دانش‌افزایی هم تدریس کرده‌ام؛ با کسب اجازه از همه بزرگان فوتبال استان پهناور و زیبای فارس و تمام مربیان و اساتیدی که افتخار شاگردی آن ها را داشته ام.
وی که دارای مدارک تحصیلی کارشناسی حسابداری،کارشناسی حقوق و ارشد تربیت بدنی است، در عرصه مربیگری فوتبال نیز مدارک مربیگری  Aآسیا، مدرک تخصصی مربیگری بدنسازی فوتبال از Afc را دارد و دوره‌های مختلف در زمینه‌های مرتبط با فوتبال از جمله  مدیریت، آنالیز، تغذیه، روانشناسی و ... را نیز گذرانده است. علی خسروی در رابطه با مربیان جوانی که وارد فوتبال می‌شوند، گفت: خوشبختانه مربیان جوان زیادی در حوزه فوتبال وارد شده‌اند که به مدد کلاس‌های متعددی که برگزار می‌شود و همچنین امکان دسترسی به اطلاعات علمی فوتبال به کمک تکنولوژی از دانش خوبی برخوردار هستند؛ این مسئله باعث می‌شود که مدرسان در کلاس‌ها با آمادگی وارد شوند و تلاش کنند تا سطح دوره‌های مربیگری را افزایش دهند.
وی گفت: اینکه مربیان جوان خواهان پیشرفت هستند فی نفسه هیچ اشکالی ندارد، اما عجله برای رسیدن به سطوح بالای مربیگری آسیب جدی برای مربیان جوان از نظر کارعملی است. علم مربی و تجربه کاری، دو بال پیشرفت هستند که باید هر دو را با هم تقویت کنند. به طور مثال، فاصله کلاس مدرک درجه  B من تا حضور در کلاس Aحدود ۶ سال طول کشید و بیشترین آموزه‌های عملی بنده در مربیگری مربوط به همین دوره است که از طریق آزمون و خطا و رفع نواقص کارم به دست آمده است. 
این مربی باتجربه افزود: شایسته است که مربیان جوان، الگوهای مناسب فنی اخلاقی داشته باشند و با انتخاب یک فلسفه درست مربیگری از نظر شخصیتی و فنی خود را ارتقا دهند.
خسروی درباره مربیان فوتبال فارس نیز عنوان کرد: استان فارس از نظر تعداد مربیان آموزش‌دیده و دارای مدرک در بین ۴ استان اول کشور پس از تهران قرار دارد و بی‌شک دارای مربیان بزرگ و باکیفیت زیادی است که متأسفانه از قابلیت‌های آنها، فوتبال کشور در حد کمی بهره می‌برد. این به نظرم دلایل مختلفی دارد، ازجمله نبود ارتباطات قوی در حوزه‌های مدیریتی و مربیگری در سطح کشور، تعداد کم تیم‌های کشوری، بی‌اعتمادی مدیران باشگاه‌ها و عدم خودباوری مربیان. اکثر ما مربیان فارسی از ارتباط خوبی برای فعال بودن برخوردار نیستیم. صد حیف از این‌همه ظرفیت مربیگری که دارد خاک می‌خورد و هدر می‌رود.
وی درباره وضعیت فعلی فوتبال فارس نیز گفت: استان ما همیشه از نظر استعداد در زمینه‌های مختلف فوتبال از نظر مربی، بازیکن، داور و ... توانمند بوده و هست، اما مشکل بزرگ فوتبال استان فارس نبودن یک نقشه راه برای پیشرفت و توسعه آن است. الآن اگر کسی بپرسد به کجا می‌خواهیم برسیم، آیا پاسخ مدون و برنامه قابل دفاعی داریم؟ آیا می‌دانیم قرار است چند سال دیگر به کجا برسیم؟ وقتی پاسخ این سؤالات را نداشته باشیم، مسلماً نمی‌توانیم ارتباط خوبی با مراکز تصمیم‌ساز و حامیان دولتی و خصوصی ایجاد کنیم. فرض کنید هدف ما داشتن تیم در لیگ برتر باشد، مگر دو سال قبل تیم فجر شهید سپاسی صعود نکرد؟ 
نتیجه چه شد؟ سقوط مجدد! 
به نظر می‌رسد تنظیم یک سند چشم‌انداز منطبق بر واقعیات و با قابلیت دسترسی، نیاز اول فوتبال استان باشد. بی‌شک در سایه چنین برنامه‌ای، تمام عوامل رشد خواهند کرد، اما وقتی هر سال تمام تلاش‌ها این است که از کمک‌های موردی ادارات و مؤسسات برخوردار باشیم، نباید انتظار پیشرفت همه‌جانبه داشته باشیم. ما باید کاری کنیم که مسئولان عالی استان، ورزش و فوتبال را دغدغه ارزشمند خود بدانند؛ امیدوارم یک روز به این مرحله برسیم.