میثم محجوبی - گروه ورزش
کمتر از دو ماه به بازی‌های پاراآسیایی هانگژو باقی مانده است و استان فارس، ورزشکاران پرامید زیادی در این رقابت‌ها خواهد داشت. امید ظریف صنایعی یکی از همین ورزشکاران است؛ دو و میدانی‌کار کم‌بینای شیرازی که در بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا در مهرماه سال 1397 در ماده دو 400 مترنشان طلا را برگردن آويخت و 2 نشان برنز در ماده 100 و 200 متر هم كسب كرد.
او حالا برای تکرار عناوین درخشان خود تلاش و با امید زیادی نسبت به حضور در هانگژو صحبت می‌کند.
*ورود به ورزش
من از بچگی خیلی سریع می‌دویدم و بین فامیل معروف بودم که هیچ‌وقت آرام راه نمی‌روم؛ همیشه می‌دویدم. حالا 33 ساله هستم و از دوران مدرسه ورزش را شروع کردم. استعدادیابی مدارس در رشته دو و میدانی بود که همین الآن هم این بحث استعدادیابی پابرجاست. تقریباً سال 83 بود که در مسابقات مدارس شرکت کردم؛ مثل خیلی از ورزشکاران دیگر. کلاس سوم دبیرستان بودم که استعدادیابی شدیم و در مسابقات قهرمانی استان به‌عنوان یکی از استعدادهای برتر انتخاب شدم و زیر نظر آقای عبدالرضا نوحه خوان، ورزش دو و میدانی را به صورت رسمی آغاز کردم. 
*بدنم مناسب این رشته بود
دو و میدانی تیپ بدن‌های مختلف دارد؛ دونده‌های سرعت و دونده‌های پرشی داریم که از یک استایل بدنی کشیده‌تر و ترکه‌ای‌تری برخوردار هستند. من رشته دو و میدانی را ابتدا با پرش طول شروع کردم و بعد به مرور زمان و و قتی خیلی حرفه‌ای‌تر وارد ورزش شدم، به سمت ماده‌های 100 متر و 200 متر و 400 متر رفتم و در این سه ماده شرکت کردم.
*تأثیر ژن در موفقیت ورزشی
یکی از سؤالات متداولی که خیلی از مردم از ما دو و میدانی‌کارها می‌پرسند این است که چرا آفریقایی‌ها آن‌قدر خوب هستند؟ یکی از علل این امر، این است که تیپ بدنی و ژنتیک آنها برای دوهای استقامت مناسب است؛ واقعاً نمی‌توانیم بحث ژنتیک را دست کم بگیریم.
چرا در ایران کشتی حرف اول را می‌زند؟ یک بخشی از آن قطعاً به خاطر ژنتیک است؛ حتی در وزنه‌برداری هم همین‌طور است. این نشان می‌دهد که ژنتیک ایرانی‌ها برای این رشته‌ها مناسب‌تر است. دونده‌های آفریقایی را هم که آنالیز کرده‌ و زندگی‌نامه‌شان را که بررسی کرده‌اند، متوجه شدند که این‌ها در دوران کودکی، در مزارع، مسیر طولانی را برای رسیدن به مدرسه سپری می‌کردند. این مسافت از خانه تا محل درسشان گاهی تا 5 کیلومتر هم بوده است؛ آنها به خاطر شرایط مالی‌شان و اینکه وسیله نقلیه هم نداشته‌اند، این مسیر را می‌دویده‌اند. جالب اینجاست که در این مسیر، حیواناتی هم بوده‌اند و این بچه‌ها به خاطر ترس از این حیوانات درنده، مجبور بوده‌اند این مسیر را بدوند! به همین خاطر این‌ها از همان سنین کودکی این‌طور بار‌آمده اند و فیزیولوژی بدنشان هم متناسب با دو شکل گرفته است. می‌بینید که حالا هم در عرصه‌های جهانی و المپیک صاحب مدال هستند.
*ورزشکاران برتر فارس
ورزش نابینایان و کم‌بینایان همان‌طور که در اسمش هم وجود دارد، به دو بخش نابینایان و کم‌بینایان تقسیم می‌شود؛ افرادی که کاملاً نابینا هستند و افرادی که به اشکال مختلف، کم‌بینایی دارند. بعضی افراد تا فاصله 2 متری را نمی‌توانند ببینند، برخی دیگر تا فاصله 5-6 متری را هم می‌بینند و بیشتر از آن را نمی‌بینند. این عزیزان وقتی کلاس‌بندی می‌شوند در این دسته‌ها، استعدادیابی می‌شوند برای رشته‌های مختلف. در هیئت نابینایان و کم‌بینایان، رشته‌های مختلفی مثل گلبال، فوتبال 5 نفره که به صورت نابینای مطلق هستند، رشته‌هایی مثل شطرنج و ... هم وجود دارد. در استان فارس خانم زهرا محمدی را در شطرنج، خودم را در دو و میدانی، مهدی مرادی را در دو و میدانی پرش طول، فاطمه امیرزادگان در دو 400 متر در تیم ملی داریم و البته حدود نیمی از بچه‌های فوتبال 5 نفره مثل آقایان احمدرضا شاه حسینی، حجت مزارعی، میثم شجاعیان و ... هم از بچه‌های فارس هستند. 
*افتخارات
من سه مدال بازی‌های آسیایی را دارم؛ در یک مسابقه یک طلا و 2 برنز. طلای 400 متر، برنز 200 متر در بازی‌های آسیایی دوحه قطر در سال 2018. قبل از آن، اولین مدال بین‌المللی که گرفتم سال 2016 بود که در مسابقات جایزه بزرگ جهانی امارات موفق شدم مدال برنز را کسب کنم. در مسابقات جایزه بزرگ جهانی تونس هم موفق شدم مدال 100 متر را بگیرم و بعد از آن هم که در بازی‌های آسیایی بود که سه مدال گرفتم. در پارالمپیک متأسفانه به خاطر شرایط سختی که گذاشتند، با اینکه رنکینگ 4 بودم و رکوردم در پارالمپیک مدال برنز گرفت، اما به مسابقات اعزام نشدم. آخرین مدالی هم که گرفتم، همین 6 ماه پش بود در مسابقات جایزه بزرگ جهانی مراکش که خیلی سطح بالا بود و حریفان المپیکی هم آنجا بودند، اما موفق شدم مدال برنز را کسب کنم.
*هدف: تکرار مدال طلا
مسابقاتی که پیش رو داریم و تمرینات سختی را به خاطرش پشت سر می‌گذاریم، بازی‌های آسیایی هانگژو است؛ ما 25 مهرماه به مسابقات اعزام می‌شویم، 30 مهر افتتاحیه رقابت‌هاست و مسابقه من هم 3 آبان شروع خواهد شد. حتماً سعی م‌ کنم که دوباره بتوانم مدال طلا را کسب کنم.
*استعدادیابی در استان فارس
اگر بخواهم به بحث استعدادیابی در استان فارس بپردازم، باید بگویم ریاست محترم هیئت کم‌بینایان و نابینایان، آقای مراد پور، خیلی شخص توانمندی است و روی این بحث استعدادیابی خیلی تأکید دارد. خواهش می‌کنم اگر شخصی در خانواده‌هاست که نابینا یا کم‌بیناست، به هیئت مراجعه کند و استعدادیابی شود. استعدادیابی هم به این صورت است که ورزشکاران وقتی به هیئت می‌آیند، به مربیان معرفی می‌شوند و در رشته‌های مختلف استعدادشان مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. سپس در رشته‌ای که مناسب با توانمندی‌هایشان است و امید می‌رود که در سال‌های آینده مدال‌آور باشند، معرفی ‌شده و حتی حمایت مالی هم می‌شوند.
*حمایت مالی، نیاز قهرمانان
در ورزش ما همیشه مشکلات مالی وجود دارد؛ من از آقایان شکوهی و امینازاده(مدیران اداره ورزش فارس) خواهش می‌کنم که در این مدت زمان باقی‌مانده تا بازی‌های آسیایی، یک نگاه ویژه‌ای از لحاظ مالی به ورزشکاران داشته باشند. به نظر من حل شدن قضیه مالی خیلی در میزان موفقیت ورزشکاران تأثیرگذار خواهد بود. 
*قدردانی از بهترین رفیق
تشکر می‌کنم از همسر عزیزم که مثل خودم قهرمان ورزشی است؛ خانم کریم زاده که فعالیت‌های زیادی در کاراته داشته‌اند و الآن هم یکی از مربیان خوب استان هستند؛ در کنار هم هستیم و یک فرزند 6 ساله داریم. بهترین رفیق من همسرم است و خیلی از او ممنونم.