میثم محجوبی - گروه ورزش 
دختر 15 ساله کواری، حالا یک ملی‌پوش است؛ کیمیا سهرابی که در کلاس نهم درس می‌خواند، اخیراً به تیم ملی والیبال آینده‌سازان دعوت شده است.
او در خصوص چگونگی ورودش به ورزش می‌گوید: وقتی وارد ورزش شدم به هدف بزرگی فکر نمی‌کردم و فقط برای سرگرمی بازی می‌کردم. ولی وقتی جلوتر رفتم به مربیان بالاتر معرفی شدم و دیگر طوری شد که گفتند در شهر خودم نمی‌توانم پیشرفت کنم چون شهرستان کوار، ورزش شاخص آنچنانی نداشت. فقط دو سه رشته در این شهر فعال بود که از بین این‌ها، من والیبال را انتخاب کرده بودم.
*کار تیمی، جذابیت والیبال است
جذابیت والیبال برای من، آن حس جنگندگی است که در آن وجود دارد؛ همین که می‌جنگی تا توپ به زمین نخورد و بتوانی به همبازی‌هایت کمک کنی. دوستت سعی می‌کند توپی که تو به دست آورده‌ای را خراب نکند و دیگری می‌جنگد تا از تلاش‌های شما، امتیاز کسب کند. این کار تیمی است که باعث جذابیت این رشته برای من شده است.
*حس غیرقابل وصف ملی‌پوش بودن
امسال اولین سالی است که به تیم ملی رسیده‌ام و تنها ملی‌پوش فارس هستم. سعی می‌کنم این روند را ادامه بدهم و تا تیم ملی بزرگسالان، عضو تیم ملی بمانم. ملی‌پوش بودن حس خیلی خوبی دارد که قابل توصیف نیست. می‌رویم برای پرچمی که گوشه پیراهنمان خورده تلاش می‌کنیم تا بتوانیم آن پرچم بزرگ را در نهایت بالا ببریم. تلاشم این است که کاری کنم تا هیچ‌گاه از تیم ملی دور نشوم و تا سنین بالا بتوانم در تیم ملی بزرگسالان و لیگ برتر کشور بازی کنم و موفقیت‌های زیادی را در این رشته کسب کنم.
*اولین حضور در آسیا
قبل از حضور در مسابقات قهرمانی آسیا برای انجام مسابقات تدارکاتی به کشور تایلند رفتیم که کمی با آب و هوای آسیای شرقی و سطح بازی‌هایشان آشنا شویم. می‌خواستیم سطح بازی‌مان را بالاتر ببریم و سرعتمان را بیشتر کنیم. بعد هم که به مساباقت اصلی وارد شدیم، دیدیم سطح مسابقات آسیا خیلی بالاست. اولین سالی بود که مسابقات زیر 16 سال آسیا برگزار می‌شد و با کمک کادر فنی و بچه‌های سخت‌کوشمان، مقام ششم آسیا را به دست آوردیم.
*تأثیر روحی ورزش در زندگی
جدا از ورزش حرفه‌ای و قهرمانی و موفقیت‌هایی که در پی آن هستیم، ورزش کردن در زندگی شخصی هم خیلی تأثیر مثبتی دارد. کسی که ورزش نمی‌کند، احتمالاً تا نزدیک ظهر می‌خوابد، ولی وقتی ورزش می‌کنید، باید 6 صبح بیدار شوید، بروید بدوید، بعد بروید باشگاه و دائماً در مسیر باشگاه باشید. این نوع زندگی تأثیر روحی روانی مثبتی هم روی شما خواهد داشت.
*از خودگذشتگی پدر و مادرم
در شیراز تمرین می‌کنم و پدر و مادرم برای اینکه بتوانم راحت والیبال را ادامه بدهم، خیلی زحمت کشیده‌اند؛ هر روز از زندگی خودشان گذشته‌اند تا من را به تمرین ببرند و آنها باعث شدند من به اینجا برسم. هرچقدر از این عزیزان تشکر کنم، باز هم کم است.
*تأثیر روی همکلاسی‌ها
همکلاسی‌هایم حس خیلی خوبی به من دارند و این را کاملاً حس می‌کنم؛ در مدرسه دور من جمع می‌شوند و خوشحالند که در جمعشان حضور دارم. این باعث می‌شود که ما جدا از هر چیزی، یک کلاس بهتر داشته باشیم و همه با هم رفیقیم. این وظیفه و رسالت را هم حس می‌کنم که اگر چیزی بلدم به بقیه انتقال بدهم و باعث پیشرفتشان بشوم.
*قدردانی از مربیان
مربیان زیادی در این مسیر به من کمک کرده‌اند، ولی در حال حاضر باید تشکر کنم از کادر تیم ملی، سرمربی تیم، خانم شعبان خمسه که خیلی برایمان زحمت می‌کشند و همین‌طور مربیانی که در شیراز داشتم و خیلی در پیشرفتم مؤثر بوده‌اند و همچنان هم با آنها کار می‌کنم. خانم طباطبایی و خانم هلاکویی هم خیلی برایم محترم هستند. 
*تحمل سختی‌ها؛ تنها راه رسیدن به موفقیت
در پایان یک صحبت دوستانه دارم با آنهایی که هم‌سن و سال خودم هستند و می‌خواهم به آنها بگویم که تداوم در دنیای ورزش، کار آسانی نیست. شاید ورود به آن آسان باشد و ابتدا راحت به نظر برسد، اما هرچه جلوتر می‌روید، ممکن است به روزهای زیادی برسید که خسته می‌شوید. آن‌قدر خسته می‌شوید که دیگر نمی‌خواهید به تمرین بروید. می‌گویید چرا من مثل دوستانم به پارک و کافه نروم؟ چرا نروم خوش بگذرانم؟ ولی وقتی بجنگی و سختی‌های آن روزها را تحمل کنی، وقتی به اهدافت برسی، همه آن روزها را جبران کرده‌ای. 
حس شیرینی که بعد از کسب موفقیت‌ها داری، همه آن سختی‌ها را جبران می‌کند.