تالاب‌ها در خطر بزرگی قرار دارند. از تالاب‌ها که عبور کنیم، دریاچه‌های بزرگ مانند خزر در حال عقب‌نشینی از سواحل خود هستند. هرچند برخی کشورهای منطقه روی این داستان غم‌انگیز حساس شده‌اند و با برگزاری کنفرانس‌های منطقه‌ای و بین‌المللی در پی جستن راه‌حل‌های اساسی هستند، اما باید پذیرفت که زمین در حال تغییراتی است که از آن به عنوان تغییرات اقلیمی سخن گفته می‌شود. گروهی از مردم راه مهاجرت را در پیش گرفته‌اند و مناطق خشک یا در حال خشک شدن را ترک می‌کنند و به مکان‌هایی پناه می‌برند که گمان می‌کنند از مخاطرات تغییرات اقلیمی در امان هستند؛ اما واقعیت چیز دیگری است و آن تأثیر خشک این تغییرات اقلیمی بر تمامی مناطق جهان به‌صورت یکسان است. چراکه اگر فشار جمعیتی بر یک منطقه تحت‌عنوان مهاجرپذیر افزایش یابد، به طور حتم مواهب آن منطقه نیز دچار کسری و خسران خواهد شد. 

این روزها وقتی سخن از مازوت‌سوزی در کارخانه‌های بزرگ و نیروگاه‌های کشورمان به گوش می‌رسد، تنها می‌توان تأسف خورد؛ چراکه مازوت‌سوزی یک فاجعه و تشدیدکننده آلودگی‌هاست؛ آلودگی که خود دولت‌ها مسبب اصلی آن هستند. بحث انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر هم به‌صورت نفس‌گیر و با بی‌رغبتی دولت‌ها در حال انجام است؛ چراکه اگر روندی مطلوب در این داستان داشتیم، مازوت‌سوزی را کنار می‌گذاشتیم. 
تغییرات آب و هوایی ناشی از فعالیت‌های انسانی بزرگ‌ترین و فراگیرترین تهدید برای محیط طبیعی و جوامع است که جهان تاکنون تجربه کرده است و کشورهای فقیر نیز بیشترین هزینه را در این زمینه پرداخت می‌کنند.
جامعه جهانی بیش از سه دهه است که حساسیت خود را نسبت به تغییرات اقلیم افزایش داده است. تاکنون ۱۷ کشور در دنیا دچار تنش‌های آبی هستند و ایران نیز جزو ۹ کشور آسیب‌پذیر در برابر تغییرات اقلیمی است. لذا لازم است تا خود را برای این تغییرات آماده کنیم. تغییرات اقلیم موجب افزایش آلودگی هوا و از طرفی آلودگی هوا موجب افزایش تغییرات اقلیم می‌شود.
از مهم‌ترین تأثیرات اقلیمی می‌توان به منابع آب، کشاورزی و دامداری، امور بهداشتی، جنگل‌ها و تنوع زیستی اشاره کرد. تغییر زمانی و مکانی بارش‌ها، تغییر نوع بارش‌ها، تغییر جریان‌های سطحی و زیرزمینی، گسترش پدیده گرد و غبار، گسترش وسیع فرونشست زمین و... از اثرات تغییر اقلیم بر منابع آبی است.
فعالیت‌های انسانی و تغییر اقلیم بر سطح آب اقیانوس‌ها و دریاها هم تأثیر می‌گذارد؛ به‌گونه‌ای که سبب آب شدن یخ در قطب، بالا آمدن آب دریاها و از بین رفتن تعادل روی کره زمین شده است و هنگامی‌که پارامترها و بخش‌های مختلف روی کره زمین از تعادل خود خارج شوند، در بخشی از زمین خشک‌سالی‌های متعدد و در بخشی دیگر ترسالی‌های خارج از محدوده نرمال و طوفان‌های شدید رخ می‌دهد و زندگی انسان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
برخی از بیماری‌ها نیز متأثر از شرایط آب و هوایی هستند و با تغییر فصل‌ها کاهش یا افزایش پیدا می‌کنند و حتی گاهی اوقات از بین می‌روند؛ از این ‌رو هنگامی ‌که فصل‌ها در پی تغییرات اقلیمی از ریتم طبیعی خود خارج می‌شوند، روی بروز بیماری‌ها و اپیدمی‌ها نیز اثر می‌گذارند.
شاید بیش از هر چیزی این تغییرات بر روان انسان اثر بگذارد؛ همچنین میزان مرگ‌های منتسب به گرما، در افراد بالای ۶۵ سال به ۸۰ در هزار نفر می‌رسد؛ در حالی که در گذشته بسیار کمتر بوده است.
حال باید دید چه می‌توان کرد. در قدم اول باید قبول کنیم که این تغییرات روی کره زمین رخ داده است. پس از آن باید اقداماتی را برای سازگاری و کنترل اوضاع انجام دهیم. برای مثال در کشور ما در بخش کشاورزی با توجه به کمبود آب باید تغییراتی صورت گیرد و از کشت‌های جایگزین که نیاز کمتری به آب دارند، استفاده کنیم. البته با توجه به اینکه تغییر اقلیم ماهیت جهانی دارد، باید تصمیمات مشترکی برای کنترل آن گرفته شود. این در حالیست که متأسفانه برخی از کشورها زیر بار کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی و به دنبال آن کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای نرفته‌اند و این مسئله معضلی برای کنترل تغییر اقلیم روی کره زمین است.
در خاتمه باید گفت موضوع محیط زیست صرفاً مربوط به سازمان محیط زیست نیست و همه سازمان‌ها و دستگاه‌های اجرایی مسئول هستند. در این راستا، آیین‌نامه‌های اجرایی نیز برای دستگاه‌ها ارسال شده است. امید است در اجرای آنها اهتمام ورزند.