به گزارش شیرازنوین، مهاجران افغانستانی حاضر در ایران در مقاطع مختلف توانسته‌اند استعدادهای ورزشی خود را به رخ بکشند. هرچند مشکلاتی که در عرصه ورزش برای ایرانی‌ها وجود دارد و همه به آن واقف هستند به شکل شدیدتری گریبان‌گیر بچه‌های مهاجر است و این مسئله کار را برای عرض اندام آنها در این عرصه، مشکل‌تر می‌کند.
با این وجود، ورزشکاران افغانستانی هم به هر سختی که هست در مسابقات شرکت می‌کنند و بعضاً به تیم ملی افغانستان هم دعوت می‌شوند.
رستم علی جعفری، یکی از ورزشکاران قدیمی مهاجر است که حالا یک مربی باتجربه محسوب می‌شود. رستم علی 52 ساله، متولد ولایت بلخ شهر مزارشریف است که از سال 1366 در شیراز سکونت دارد. او دارای مدرک مربیگری و همچنین مدرک داوری ممتاز رشته موی تای یا بوکس تایلندی از فدراسیون ایران است. جعفری همچنین دارای مدارک معتبر مربیگری و داوری بین‌المللی از سازمان جهانی افما است و به‌عنوان داور در بازی‌های جهانی 2023 تایلند حضور داشته است.
وی بنیان‌گذار مجموعه تاپ کینگ موی تای مهاجرین فارس بوده و در طول این مدت نماینده رسمی کمیته ملی المپیک افغانستان در این استان بوده است.
او می‌گوید: از سال 1366 که  به ایران مهاجرت کردیم، فعالیت ورزشی را هم شروع کردم و وارد رشته کونگ فوتوآ شدم. در سال 1372 یک دوره مربیگری در دبیرستان تربیت بدنی برگزار شد که با حضور در آن، مدرک مربیگری را گرفتیم و هم‌زمان با ورزش، مربیگری را هم شروع کردم.
جعفری افزود: حدود 15 سال در رشته کونگ فوتوآ حضور داشتم و سپس به رشته موی تای یا همان بوکس تایلندی وارد شدم. دوره بوکس را در باشگاه محمدی(چهارراه مشیر) با مهران کردی‌زاده پشت سر گذاشتیم و نفراتی از بچه‌های افغانستانی را با هزینه کمیته المپیک افعانستان به تیم ملی اعزام کردیم که به کابل رفتند و در مسابقات شرکت کردند. خودم هم امسال قسمت شد که در خردادماه برای یک دوره مسابقات جهانی به تایلند بروم؛ بیش از صد کشور در این رقابت حضور داشتند. مربی و داور افغانستانی از حل یکی از معضلات بچه‌های ورزشکار افغانستان خبر داد و گفت: ما طی این سال‌ها باید نفراتمان را به نام تیم ملی مهاجران افغانستان به مسابقات اعزام می‌کردیم، اما حالا با صحبت‌هایی که با سازمان جهانی افما داشته‌ایم که بتوانیم یک تیم به اسم تیم پناهنده از ایران اعزام کنیم؛ یعنی یک تیم مجزا از تیم ملی افغانستان توسط ما مهاجران افغانستانی به مسابقات اعزام خواهند شد.
وی در خصوص مشکلات بچه‌های افغانستانی حاضر در ایران گفت: مشکلات زیادی وجود دارد، چون ما باید از اینجا بچه‌ها را اعزام می‌کردیم که بچه‌ها به افغانستان می‌رفتند و آنجا هم مشخص نبود بتوانند وارد تیم ملی شوند یا نه. ما با پیگیری‌هایی که داشتیم از این طرف توانستیم با سازمان جهانی افما قضیه را حل کنیم، ولی فعلاً مشکلاتی داریم که نداشتن یک باشگاه و یک برنامه مشخص، واقعاً چالش بزرگی برای ماست. جعفری ادامه داد: استعدادهای خوبی داریم، اما چون اسپانسر و پشتیبانی نداریم، حتی برای حضور در یک مسابقه دچار چالش هستیم. با افراد افغانستانی که از تمکن مالی خوبی هم برخوردارند صحبت کرده‌ایم، اما یک مقدار برایشان سخت است. اولین باری که به تایلند اعزام داشتیم، چون برای اولین بار بود، یک جورهایی حکم خنثی‌کننده میدان مین داشتیم! اما لازم بود این کار انجام شود و این سری که بچه‌ها به آنتالیا اعزام شدند، بچه‌های ما هم طلا کسب کردند و هم نقره. این برای ما یک دستآورد بود و سازمان جهانی افما هم صد در صد این‌ها را می‌بیند که ما دیدگاهمان این نیست که فقط برویم شرکت کنیم و ببازیم و برگردیم؛ آنها هم توقع دارند بازیکنی که می‌بریم سطح بالایی داشته باشد. این مربی باتجربه افغانستانی در پایان گفت: از این به بعد اگر اسپانسری هم پیدا شود، خیلی به ما کمک می‌شود؛ از کسی توقع نداریم. تا همین‌جا هم از اداره اتباع و اداره گذرنامه به خصوص سرهنگ جوکار که برای اعزام‌ها با ما همکاری کردند، تشکر می‌کنیم.