اسرائیل 
با تابوی شکسته 

بالاخره جنگ سرد اسرائیل با ایران در چند دهه گذشته این روزها به رویارویی مستقیم در میدان رسید. هرچند این نبرد در عرصه‌های دیپلماسی و میدان (نیابتی) به‌شدت در جریان بود، اما در روزهای گذشته با اقدام تهاجمی اسرائیل و اقدام دفاعی و پاسخ سخت ایران به میدان کشیده شد و باید دید در نهایت بعد از این دو اقدام، اقدام سوم خصوصاً از سوی اسرائیل چه خواهد بود. آنچه مسلم است، تابوی شکست‌ناپذیری اسرائیل و گنبد آهنین آن در روزهای گذشته در هم شکست و موشک‌های ایرانی وارد حریم جغرافیایی این کشور شدند و اصابت موشک‌های ایرانی به اهداف، باعث رعب و وحشت مقامات این کشور گردید. 
ایران در این اقدام دفاعی و پاسخ سخت، نهایت خویشتن‌داری را به خرج داد. آنجا که تنها مواضع خاص نظامی و استراتژیک اسرائیل را هدف قرار داد و پیام مهم این اقدام، بهره‌گیری از موشک‌های برد بلند و توان مضاعف نیروهای مسلح ایران بود و اینکه گنبد آهنین اسرائیل بدون دخالت هم‌پیمانانش، آنچنان که گفته می‌شد غیرقابل‌نفوذ نیست. درواقع موشک‌های ایران از جانب نیروهای دفاعی چندین کشور رهگیری شدند و اسرائیل بدون این امتیاز به‌طور قطع صدمات غیرقابل‌جبرانی را متحمل می‌شد. نیروهای نظامی اردن، آمریکا و انگلیس و شاید دیگر کشورهای متحد اسرائیل در این دفاع مشارکت داشتند تا مانع رسیدن موشک‌های ایرانی به اسرائیل شوند. 
در چند ماه گذشته جهان در انتظار کاهش حملات اسرائیل به نوار غزه بود تا شاید از تلفات شدید انسانی جلوگیری کند. حتی مجامع جهانی نیز به این کشور و اقدامات نسل‌کشی آن اعتراض داشتند، اما ماشین جنگی اسرائیل از حرکت باز نایستاد. شمار تلفات انسانی از مرز 30هزار نفر هم گذشته بود و میزان خرابی‌ها، نوار غزه را به ویرانه‌ای تبدیل کرده بود. 
حمله به نوار غزه به‌صورت خاص کافی نبود و نیروی هوایی اسرائیل مناطق خاصی در سایر کشورهای منطقه را نیز هدف قرار می‌داد؛ از جمله سوریه و ساختمان سفارت ایران و شهادت جمعی از فرماندهان ارشد سپاه پاسداران ایران که در چنین شرایطی دیگر نمی‌توانستیم منتظر اقدامات لاک‌پشتی مجامع جهانی بمانیم و زمان زدن سیلی مهلک به اسرائیل فرا رسیده بود. در نگاهی دیگر، جنگ در این منطقه به صلاح هیچ کشوری نیست؛ هرچند برخی همسایگان ایران منتظر این ماجرا هستند تا ایران را به انزوا بکشانند و با درگیری مستقیم ایران با اسرائیل آن هم کشوری که هم‌مرز با ایران نیست، از آب گل‌آلود ماهی بگیرند. دوم آنکه ایران در شرایط تحریم‌های حداکثری قرار دارد و انتخابات آمریکا به‌زودی برگزار خواهد شد و شاید طیف موافق جریان صلح‌مدار از گردونه خارج شوند و طیف جنگ‌طلب بر سر کار بیایند و با این شرایط هم تحریم‌های مضاعف را شاهدیم و هم تهاجم نظامی و از دست دادن شمار اندک زیرساخت‌های موجود کشور را. این نکته بسیار مهمی است که ما همچنان در بحث زیرساخت‌ها دارای کاستی‌های بسیاری هستیم. به طور واضح هم‌اکنون در رابطه با فروش نفت دچار مشکلات بسیاری هستیم و حدود 90 درصد نفت ایران را کشور چین خریداری می‌کند؛ آن هم با قیمت‌های کمتر از 62 تا 63 دلار؛ چراکه فروش نفت در شرایط تحریم مشکلات و هزینه‌های جانبی خود را دارد. از طرفی بازار داخلی بسیار حساس و ملتهب است و با اخبار جنگی رشد قیمتی شدیدی را به جامعه تحمیل می‌کند. افت ارزش ریال هم جریانی جداگانه است که طی چند دهه گذشته آبرویی برای ما نگذاشته است. با افت ارزش ریال مردم فقیرتر می‌شوند و از طرفی باید به فکر امنیت داخلی کشور نیز بود؛ چراکه فشار‌های اقتصادی روانی سنگینی بر مردم تحمیل می‌شود. غیر از قوای نظامی درگیر در جنگ که به طور قطع با متحدان اسرائیل نیز توأم خواهد شد، باید به فکر امنیت داخلی کشور نیز بود. 
تحولات سخت در برخی استان‌های کشور که حکایت از ضربه‌های امنیتی دارد، گواهی بر این ماجراست که باید در این مسئله به درستی وارد شد و ادامه مسیر داد. ذکر این نکته نیز لازم است که ایران به پیوست پاسخ تنبیهی خود به اسرائیل از طریق فرماندهی ارشد نیروهای مسلح اعلام بر توقف عملیات بازدارنده و خاتمه آتش میدانی نمود. حالا باید دید در عرصه‌های دیپلماسی یا میدانی چه تصمیماتی گرفته خواهد شد که البته تصمیمات میدانی بسیار پرهزینه برای طرفین درگیر خواهد بود.