یکی از دغدغه‌های امروز اقتصاد ایران تعطیلی پنجشنبه‌هاست. اول باید دید چرا کشور این‌همه تعطیلات دارد در حالی که وضعیت اقتصادی ایران حکم می‌کند مانند ژاپن پس از جنگ جهانی دوم به سختی و با تلاش گلیم خود را آن‌هم در شرایط تحریم‌های شدید اقتصادی سیاسی از آب بیرون بکشیم. به طور قطع تعطیلی چه شنبه باشد چه پنجشنبه دردی از دردهای اقتصادی معیشتی ایران دوا نخواهد کرد، اما فرض را بر این می‌گذاریم که دولت و مجلس خواسته‌اند مردم بیشتر در کنار خانواده باشند و از اوغات فراغت خود استفاده ببرند. اما باید دید دراین شرایط تورمی کدام خانواده می‌تواند بیشتر از اوقات فراغت استفاده نماید؛ چراکه هزینه پر کردن اوقات فراغت این روزها بسیار سنگین و تأمین آن دور از دسترس به نظر می‌رسد. از طرفی تولیدکنندگان ما قادر نخواهند بود در روز پنجشنبه به فعالیت‌های عادی خود در ارتباط با جهان بپردازند و با احتساب تعطیلات شنبه و یکشنبه عملاً چهار روز کاری را از دست خواهند داد که در طول ماه شانزده روز کامل را شامل می‌شود. 
اصناف نیاز به مراودات لحظه به لحظه با دنیا دارند و تعطیلی پنجشبه‌ها، منجر می‌شود که چهار روز در ایام هفته این بازار را از دست بدهیم؛ این کار به نوعی بر خودتحریمی‌ها می‌افزاید و باید به‌جای روز پنجشنبه، روز شنبه تعطیل شود. موضع اتاق اصناف ایران در این‌باره نیزمشخص شده است و پس از دسته‌بندی کردن اطلاعات لازم، این موضوع به کمیسیون اجتماعی مجلس اعلام خواهد شد.  
باید دید در سالی که جهش تولید با مشارکت مردم نام گرفته است چرا و به چه دلیل دولت و مجلس دنبال تعطیل کردن فرصت‌های شغلی می‌باشند. در خبرها آمده بود که مراجع تقلید نیز بر این باور هستند که باید روزهای شنبه را به ایام تعطیلات اضافه نمود تا کسب‌وکار ملت زیان نبیند، اما طرح این سؤال ضروری است که چرا و به چه علت دولت و مجلس دنبال تعطیل نمودن کسب‌وکار ملت هستند، آیا نمایندگان از مرکز پژوهش‌های مجلس استعلام نمی‌کنند، یا نسبت به احوالات مردم در حوزه‌های انتخابیه خود بی‌اطلاع هستند و یا با مدیران اجرایی دستگاه‌های دولتی استان خود ارتباط اقتصادی اجتماعی ندارند تا اطلاعات لازم در اختیارشان قرار گیرد. این امر نشان‌دهنده آن است که نمایندگان مجلس از اوضاع کشور بی‌اطلاع هستند و نمی‌دانند نیازهای تجار و تولیدکنندگان ایرانی چگونه تأمین می‌شود. 
مع‌الوصف در حال حاضر فقط جیبوتی، سومالی و ایران هستند که یک روز تعطیل دارند؛ در سایر کشور‌های دنیا از جمله کشور‌های مسلمان جمعه و شنبه را به‌عنوان روز تعطیل محاسبه کرده‌اند تا از اقتصاد جهانی عقب نمانند و در دیگر کشور‌ها جهان نیز شنبه و یکشنبه تعطیل هستند. توجیهاتی که برای تعطیلی پنجشنبه شده با اصول جهش تولید نیز مغایرت دارد، چون دین ما توصیه به تلاش می‌کند و هر تصمیمی که منجر به آسیب به معیشت مردم شود، از نظر دینی هم مردود است. آنچه از همه بیشتر باعث دلخوری بخش خصوصی و یا بخش زیادی از فعالان اقتصادی می‌شود این است که در کشور به مرحله‌ای رسیدیم که درباره مؤلفه‌های اولیه اقتصادی هم لازم است با دولت بحث کنیم. یک بخش از این مسئله به ساختار دولت و مجلس برمی‌گردد که درکی از شرایط دنیای واقعی ندارند. وقتی درکی از شرایط وجود نداشته باشد، توضیح و استدلال پاسخگو نیست. ارتباطاتی که در دنیای واقعی وجود دارد در شنبه و یکشنبه تحت‌الشعاع است و متأسفانه ما به دنبال یک جریان معکوس هستیم. در هر شرایط با ید دعا کرد که مجلس و دولت درک مناسبی از اقتصاد درایران و جهان داشته باشند و از وجود کارشناسان امر در تیم‌های اقتصادی خود بهره بگیرند؛ ان‌شاءالله.