قسمت اول: ورود مرد یوگسلاو 
از این شماره، هر یکشنبه، گذری بر تاریخچه تیم ملی فوتبال ایران خواهیم  داشت، به این صورت که طی سلسله مطالبی، به مسابقاتی می‌پردازیم که در لابه‌لای تاریخ قطور و  پرافتخار تیم ملی فوتبال ایران مغفول مانده و نسل جوان کمتر با این مسابقات آشنایی داشته و دارند.
تیم ملی فوتبال ایران از اواخر دهه سی تا پایان دهه چهل شمسی، هرسال سفری تدارکاتی جهت آماده‌سازی خود برای حضور در رقابت‌های رسمی پیش‌رو، به اتحاد جماهیر شوروی سابق انجام می‌داده که تبدیل به یک سنت شده بود.
سال 1347 برای فوتبال ایران سالی توأم با موفقیت بود، چراکه در آغاز این سال، تیم ملی فوتبال ایران با هدایت برادران بیاتی(محمود و محمد) بر قله افتخار فوتبال آسیا ایستاد و برای اولین بار، قهرمان جام ملت‌های آسیا در سال 1968 شد.
اما پس از کسب این موفقیت بزرگ، در میان ناباوری همگان، برادران بیاتی از هدایت تیم ملی فوتبال ایران برکنار شدند! این برکناری عجیب مربیان قهرمان تیم ملی فوتبال ایران مصادف شد با ورود یک مربی خارجی به کشورمان. مصطفی مکری، رئیس وقت فدراسیون فوتبال ایران تصمیم گرفت تا برای اولین بار، تیم ملی جوانان ایران را به مسابقات جوانان آسیا اعزام کند.
از این‌رو برای هدایت تیم ملی جوانان، یک مربی اهل کشور یوگسلاوی سابق به‌نام زدراکو رایکوف را استخدام کرد؛ رایکوف با تلاش بسیار، نفرات مد نظر خود را به تیم ملی جوانان دعوت و تمرینات تیمش را آغاز کرد.
مدتی بعد، فدراسیون فوتبال بر ساس سنت چندین ساله، تصمیم گرفت تیم ملی بزرگسالان ایران را تحت نام تیم منتخب تهران برای انجام سه دیدار دوستانه به شوروی اعزام کند. رئیس فدراسیون فوتبال طی صحبتی با رایکوف، از وی می‌خواهد بازیکنان مد نظر خود را به اردوی آماده‌سازی تیم ملی بزرگسالان(منتخب تهران) دعوت کند؛ براساس این درخواست، رایکوف بازیکنان مد نظر خود را به اردوی آماده‌سازی تیم ملی جهت اعزام به این رقابت‌ها دعوت کرد، اما در عین شگفتی، رئیس فدراسیون فوتبال در مصاحبه با کیهان ورزشی گفت: «با وجود اینکه رایکوف بازیکنان اعزامی به شوروی را به تیم ملی دعوت کرده، اما او در تیم اعزامی به شوروی جایگاهی نخواهد داشت و هدایت تیم اعزامی به عهده داوود نصیری می‌باشد.»
این تیم به شوروی رفت و با سه شکست به کشور بازگشت. پس از این اتفاقات  و در  بهمن ماه سال 1347 فدراسیون فوتبال تصمیم به برگزاری یک تورنمنت بین‌المللی با نام «جام دوستی» با شرکت چند تیم خارجی گرفت.
مکری برای حضور مناسب تیم ملی در این تورنمنت تصمیم گرفت این‌بار هدایت تیم را به مرد یوگسلاو بسپارد. بدین‌ترتیب از اسفند 1347 هم‌زمان با آغاز اولین دوره تورنمنت بین‌المللی دوستی ایران، رایکوف به طور هم‌زمان هدایت دو تیم ملی جوانان و بزرگسالان کشورمان را بر عهده گرفت.
هرچند رایکوف در جام دوستی موفق ظاهر نشد و با سه پیروزی برابر تیم‌های ملی چون عراق و پاکستان و تیم باشگاهی مرسین ترکیه و شکست برابر اسپارتاک مسکو به مقام دوم این رقابت‌ها رسید، اما در پست خود ابقا شد.
با آغاز سال 1348  فوتبال ایران، دو دوره رقابت‌های بین‌المللی در پیش داشت؛ نخست مسابقات جوانان آسیا در تایلند بود که ایران برای اولین بار در این رقابت‌ها حضور یافت و با هدایت رایکوف به مقام سوم آسیا دست پیدا کرد.