[ فردا را به امروز می آوریم ]
  • آخرین شماره ۲۰۷۵
  • دوره جدید

والدینی که این ویژگی‌ها را دارند، خودشیفته هستند! ، روزنامه شیراز نوین

خودشیفتگی، اختلالی شخصیتی با درجات مختلف است. هر کسی می‌تواند نشانه‌هایی از خودشیفتگی را داشته باشد، مانند فقدان همدلی و میل به انتقادگری شدید، اما ۶ درصد از جمعیت دنیا به شدیدترین نوع آن یعنی اختلال شخصیت خودشیفته گرفتارند.
به گزارش بهداشت نیوز، افراد خودشیفته در جایگاه والدین ممکن است خصوصیاتی مانند خود برتربینی از خود نشان دهند و به فرزندانشان به چشم نسخه دیگری از خود نگاه کنند. فرزندان افراد خوشیفته ممکن است تا سال‌ها بعد در سنین بزرگسالی متوجه تأثیر رفتارهای والدینشان بر زندگی خود نشوند.
از آنجایی که در کودکی زمان زیادی را با طیف مختلفی از افراد بزرگسال سپری نمی‌کنیم، محدود بودن تجربیات ما درک این امر که رابطه ما با والدینمان چه تأثیر منفی می‌تواند بر ما داشته باشد را دشوار می‌کند.
در حقیقت کودک در خانواده‌ای بزرگ می‌شود که این رفتارها به طور مداوم در آن وجود دارد و بنابراین نمی‌تواند متوجه شود که رفتار والدین او چه تفاوتی با باقی پدر و مادرها دارد.
اما وقتی بزرگ می‌شویم و پا به دوران بزرگسالی می‌گذاریم، با مقایسه تجربیات خود با هم‌سن و سالان ما، ممکن است نشانه‌های خودشیفتگی والدینمان، مانند نیاز افراطی به تحسین شدن و سوءاستفاده از دیگران، در نظرمان بیشتر روشن گردد.
۱- حمایت والدینتان شرطی است
خودشیفته‌ها از حس خود برتربینی شدیدی برخورداند؛ آنها در جایگاه والدین ممکن است به فرزندان خود به چشم نسخه دیگری از خود نگاه کنند که این امر می‌تواند به صورت ابراز محبت و حمایت خودش را نشان دهد، اما تنها زمانی که این کار تصویر خوبی از آنها به دیگران دهد.
این امر بیشتر در میان مادران خودشیفته متداول است تا پدران خودشیفته. پدران خودشیفته از روش‌های آشکارتری برای اثبات برتری خود استفاده می‌کنند.
اگر احساس می‌کنید والدینتان شیفته ظاهر یا برخی دستاوردهای به خصوص شما هستند، اما در موارد دیگر به شدت از شما انتقاد می‌کنند، ممکن است به معنای خودشیفته بودن آنها باشد.
قرار گرفتن شخصی دیگر در مرکز توجه می‌تواند برای خودشیفته‌ها حسادت برانگیز باشد و این امر شامل فرزندان آنها هم می‌شود، چون نیاز آنها به تحسین شدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
۲- در بسیاری از مواقع والدینتان احساساتتان را اشتباه می‌دانند
از آنجایی که تمام فکر و ذکر خودشیفته‌ها خودشان است، آنها بسیاری از اوقات احساسات دیگران را بی‌ارزش جلوه می‌دهند تا خود را مرکز توجه قرار دهند.
خودشیفته‌ها به فقدان حس همدلی هم گرفتارند، به همین دلیل، برای درک احساسات شما با مشکل رو‌به‌رو هستند، از جمله احساس ترس، غم یا ناامیدی. در نتیجه، ممکن است به‌جای ابراز همدلی یا حمایت از شما، مشکلاتتان را نادیده بگیرند یا توجه را به سمت خود برگردانند.
۳- حالا در دوران بزرگسالی دائماً با حس شک و تردید نسبت به خودتان درگیر هستید
اگر والدین خودشیفته به بی‌ارزش جلوه دادن احساسات فرزند خود ادامه دهند، این امر می‌تواند آن فرزند را در دوران بزرگسالی با حس تردید مداوم نسبت به خود درگیر کند.
نبود یک محیط حمایتگر و عشق دهنده که برای رشد سلامت روان فرزند ضروری است، باعث بروز این مشکل می‌شود.
۴- همیشه احساس می‌کنید وقت‌هایی که پیش آنها هستید باید بهترین نسخه خودتان باشید
اگر احساس می‌کنید وقت‌هایی که پیش والدینتان هستید باید بسیار حساب‌شده و محتاطانه رفتار کنید، این امر نیز می‌تواند نشانه خودشیفته بودن آنها باشد.
این مسئله سبب می‌شود فرزندان بسیار خودانتقادگر شوند، از هر گونه درگیری دوری کنند و احساس کنند همیشه باید بی‌عیب و نقص باشند، عادتی که می‌تواند به روابط آینده آنها هم منتقل شود.
این امر منجر به بروز مشکلاتی مرتبط با مقوله دلبستگی می‌شود و به طور کلی نگاهی نادرست نسبت به یک رابطه سالم برای فرد ایجاد می‌کند.

 

تاکنون نظری برای این خبر ثبت نشده است!
ثبت نظر جدید
نام و نام خانوادگی  

آدرس ایمیل    

متن نظر  

کد امنیتی