شنیدن با گوش‌دادن بسیار متفاوت است؛ هر صدا یا حرفی ممکن است شنیده شود، حتی صدای خودروهایی که در خیابان تردد می‌کنند.
اما شنیدن استفاده از همان حس شنوایی است برای اینکه یک صحبت یا صدا را درک کنیم، احساس کنیم و بفهمیم؛ چیزی که متأسفانه در روابط خانوادگی به آن توجه کافی نمی‌شود. تا یکی از زوجین می‌خواهد حرف بزند، طرف مقابلش می‌شنود تا جواب دهد، اما شاید کمتر به آن حرف‌ها گوش داده باشد و همین می‌شود که می‌گویند ما یکدیگر را نمی‌فهمیم!
چند بار وقتی همسر شما (فرقی نمی‌کند زن یا شوهرتان) در خصوص موضوعی حرف زده و البته شاید هم این حرف زدن با خاطری رنجیده همراه بوده است، آن حرف‌ها را 
شنیده‌اید؟
در بیشتر موارد گوش نداده‌ایم؛ چراکه منتظر نمی‌مانیم تا حتی حرف طرف مقابلمان تمام شود و سریع می‌خواهیم برای دفاع از خود چند جواب آبدار تحویلش بدهیم تا به خیال خودمان کم نیاورده باشیم یا از خود دفاع و رفع اتهام کنیم.
همین شنیده نشدن‌ها به اعتقاد بسیاری از کارشناسان و روان‌شناسان خانواده، موجب گردیده تا زوج‌ها روز به روز از یکدیگر دور و دورتر شوند و گاهی عدم فهمیدن حرف‌های ساده و روزمره موجب شده تا با تصور اینکه تفاهم نداریم، به فکر پایان زندگی و جدایی بیفتند؛ جدایی که حتی وجود فرزندان هم نمی‌تواند مانع از آن شود.
اینکه می‌گوییم فلانی را دیدی با داشتن عروس و داماد و نوه و بعد از این همه سال زندگی حالا می‌خواهند جدا شوند یا جدا شده‌اند! این همان درک‌نشدنی است که در پی عدم شنیده شدن رقم خورده است که حالا با بالا رفتن سن دیگر تحملش ادامه دادنی نیست.
عدم برخورداری از مهارت گوش دادن درست همان قدر تبعات نامطلوب در پی دارد که وقتی مهارت کلامی کافی برای بیان حرف‌ها و احساسات خود نداشته باشیم؛ البته از قلم نیندازیم که گاهی نداشتن مهارت لازم برای صحبت کردن و انتقال منظور خود به طرف مقابل موجب ایجاد سوءتفاهم می‌شود که اگر این نداشتن مهارت با عدم شنیده شدن مواجه شد، خب تبعات و نتایج بدتری در پی دارد که زوج‌ها را بیشتر و بیشتر از هم دور کرده و در جاده طلاق قرار خواهد داد.